July 27, 2011. 11:00 AM.
Sa usa ka university sa Cagayan de Oro City.
Ako ug akong mga friends galakaw-lakaw sa Friendship Park around the campus.
Mia: Ganahan ko ani nga panahon! Murag sa gawas. Dili kaayo init.
Ako: Bah? Mura’g taglagas.
Christie: Lagi, tsada siya. Mangahulog ang mga autumn.
Nadunggan ni Charmaigne Jean
chronicles the limits of our humanity -- in pure, unadulterated Cebuano. We don't mean to eavesdrop, but some people are just too darned loud. Bato-bato sa langit, ang maigo, ayaw'g ka-panic!
:: About Us :: Submit Content :: Advertise with Us :: Links ::
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
Leave a reply